Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

De academische eindbaas

Hansonlab@tudelft

Er zijn al best wat blogs geweest over de grote dag van je eigen promotie, en ook ik hoop dit over anderhalf jaar mee te maken. Op 1 mei was er een grote dag voor mijn professor, Ronald Hanson. Hoewel hij al ruim twee jaar officieel hoogleraar is, gaf hij deze dag zijn intreerede: nu is hij echt een academische eindbaas.

In de academische wereld is er een ladder te beklimmen. De meeste Faces staan nog onderaan deze ladder, als promovendus. Een promotie duurt ongeveer vier jaar en is bedoeld als opleiding tot wetenschapper. Je gaat je verdiepen in een heel specifiek onderwerp en wordt daar specialist in. Je schrijft artikelen, gaat naar conferenties en geeft onderwijs, maar de meeste tijd gaat naar jouw eigen onderzoek. Na 4 jaar verdedig je dit, en ben je gepromoveerd.

‘De meeste tijd van een promovendus gaat naar eigen onderzoek’

phdcomics.com

Post-doc
Dan is het tijd om je vleugels uit te slaan, vaak word je nu ‘post-doc’. Tijdens een post-doctorale aanstelling kijk je rond in vakgebieden die vaak net wat anders zijn dat je promotieproject. Je krijgt meer verantwoordelijkheden en begeleidt eventueel ook projecten van promovendi. Je gaat meer naar conferenties en moet ook zorgen dat er wat geld binnenkomt voor je projecten. Het is een goede tijd om te leren hoe je zelf een onderzoeksgroep kunt leiden.

Eigen groep
Uiteindelijk komt de tijd dat je je eigen groep kunt opstarten, met wat geld en een tijdelijke aanstelling bij de universiteit. In Amerika heet deze periode de tenure-track, je moet laten zien dat je professor-waardig bent. Je begint een kleine groep, met een paar promovendi en eventueel een post-doc en hebt het erg druk met opstarten, begeleiden, onderwijs, beurzen binnenhalen, enzovoorts.

Hoogleraar?
Als je deze periode dan ook hebt overleefd, krijg je van de universiteit een vaste aanstelling en gaat de drukte gewoon door. Je wordt niet zomaar hoogleraar – of professor: er moet een plek voor je zijn. Voor mijn professor was dit vlak voor ik in zijn groep begon zover: hij werd _Van Leeuwenhoek_-professor.

Mijn hoogleraar kondigt de tweede kwantumrevolutie aan.

Hansonlab@tudelft

Kwantumrevolutie!
Op 1 mei mocht hij publiekelijk intreden tot het selecte gezelschap van hoogleraren aan de TU Delft. Hij gaf zijn oratie over ‘Spoken, Teleportatie en kwantumrevolutie’. Hij kondigde de tweede kwantumrevolutie aan! Terwijl de eerste kwantumrevolutie begin twintigste eeuw door Einstein, Bohr en Schrödinger in gedachten-experimenten plaatsvond, gaat onze groep de strijd aan in het lab.

Het hele team op de foto met de kersverse professor.

Hansonlab@tudelft

Feestje
Na deze officiële plechtigheid volgden feestelijkheden: borrel, diner en nog een borrel. Als groep hadden we een lied, presentatie en cadeau’s geregeld. Vooral de presentatie, die hij zelf mocht geven aan de hand van door ons geschreven tekst en slides, was een groot succes. Zijn laatste woorden van de avond: ‘jullie zijn allemaal niet ontslagen’. Gelukkig, laat die kwantumrevolutie dan maar komen!

ReactiesReageer