Naar de content

Wegsmelten gletsjers op West-Antarctica niet meer te stoppen

courtesy of NASA

De gletsjers van West-Antarctica die uitkomen in de Amundsen Zee verdwijnen in hoog tempo in zee. Het wegsmelten van deze ijsmassa´s lijkt bovendien een onomkeerbaar proces te zijn. Uiteindelijk kan dit een extra zeespiegelstijging opleveren van ongeveer 120 centimeter – al zal het nog wel een paar honderd jaar duren voor het zover is.

Dat concludeerden twee groepen glaciologen deze week onafhankelijk van elkaar, in Science en in het vakblad Geophysical Research Letters (GRL). Volgens Eric Rignot, onderzoeker bij de NASA en de Universiteit van Californië en hoofdauteur van het artikel in GRL, moeten de huidige schattingen van de zeespiegelstijging dan ook worden bijgesteld van enkele millimeters per jaar naar meer dan een centimeter.

Ligging van de Amundsen Zee.

courtesy of NASA Jet

Krimp

Uit radarmetingen vanuit satellieten uit de periode van 1992 tot 2011 bepaalde het team van Rignot de krimp van de gletsjers. Deze bleken zich in deze periode meer dan tien kilometer landinwaarts te hebben teruggetrokken – bij twee van de zes onderzochte gletsjers zelfs 30 tot 35 kilometer. Daarnaast ontdekten de onderzoekers dat een steeds groter deel van deze ijskappen niet meer op de bodem van Antarctica rust, maar op het zeewater drijft.

Intussen deden poolwetenschappers van de Universiteit van Washington computersimulaties om de toekomst van een van deze gletsjers te voorspellen. Ook zij concludeerden, in Science, dat de ijskap van West Antarctica instabiel is geworden en het wegsmelten van de gletsjers niet meer te stoppen is.

Thwaites Glacier

courtesy of NASA

Oceaanstroming

Stefan Ligtenberg, poolonderzoeker bij de Universiteit Utrecht, vindt het niet verbazend. Sinds de oceaanstroom rond Antarctica zich verlegd heeft en er relatief warm water langs de ijskap stroomt, smelt het zee-ijs rondom Antarctica, ontdekte een onderzoeksteam waar hij deel van uitmaakte twee jaar geleden. Hierdoor zullen de gletsjers sneller in zee verdwijnen, voorspelden de onderzoekers toen al.

Het warme water valt het ijs vanaf de onderkant aan.. “En het landoppervlak onder deze gletsjers loopt landinwaarts af”, vertelt Ligtenberg, “dus het warme water kan steeds verder onder de gletsjers stromen.” De gletsjergebieden vullen zich als een onderlopende parkeergarage in slow-motion met smeltwater, en de grens tussen landijs en zee-ijs (de ‘grounding line’) schuift steeds verder landinwaarts.

“Op een teruglopende helling kan een gletsjer geen nieuw evenwicht vinden. Hij zal zich dus verder en verder terug trekken”, zegt Ligtenberg. “Dat is de reden dat de onderzoekers denken dat het proces niet meer te stoppen is.” Ook in het landschap zitten geen natuurlijke obstakels om het ijs tegen te houden, schrijft Rignot in zijn artikel. Er zit dus geen enkele rem meer op het systeem.

Opwarming

Hoewel het voor de hand ligt het krimpen van de gletsjers aan de opwarming van het klimaat te wijten, is het moeilijk te zeggen of dat terecht is. De luchttemperatuur op Antarctica is de afgelopen decennia nauwelijks veranderd, zegt Ligtenberg, maar het oceaanwater is door het broeikaseffect wel warmer geworden. Bij Antarctica is het warme water echter vooral een gevolg van veranderingen in het windpatroon die de koers van oceaanstroom wijzigden. “Dat windpatroon kan zelf natuurlijk door de opwarming veranderd zijn”, zegt Ligtenberg. “Maar het blijft altijd een lastige vraag of je dat verband rechtstreeks kan leggen.”

Rignot heeft daar weinig moeite mee. “De opwarming van de aarde en het verdwijnen van ozon uit de stratosfeer hebben het windpatroon gewijzigd, en dat heeft op zijn beurt de circulatie van het oceaanwater veranderd”, zegt hij. “Daar komt het warme water vandaan dat de gletsjers doet smelten.”

Bronnen Rignot e.a. (2014) Widespread, rapid grounding line retreat of Pine Island, Thwaites, Smith and Kohler glaciers, WestAntarctica from 1992 to 2011. Geophysical Research Letters, doi: 10.1002/2014GL060140

Bronnen

  • Rignot e.a. (2014) Widespread, rapid grounding line retreat of Pine Island, Thwaites, Smith and Kohler glaciers, WestAntarctica from 1992 to 2011. Geophysical Research Letters, doi: 10.1002/2014GL060140
  • Joughin e.a. (2014) Marine ice sheet collapse potentially underway for the Thwaites Glacier Basin, West Antarctica, Science, DOI: 10.1126/science.1249055
ReactiesReageer