Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Satellieten met matchapannenkoeken

Annelotte Derkink voor NEMO Kennislink

Onlangs mocht ik naar Japan voor mijn PhD! Er is namelijk een hele interessante conferentie ‘Protostars and Planets’ gaande in de culturele hoofdstad van Japan, Kioto. Ik vertel je over de eerste conferentiedag!

De eerste conferentiedag begon goed met een nieuwe ronde fluffy pancakes. Deze keer met matcha, waar ik wel eerlijk moet bekennen dat na twee pannenkoeken mijn matchalevels volledig verzadigd waren en ik de hele dag geen groene thee meer kon drinken.

Daarna begon de conferentie zelf. We zijn met bijna 800 mensen die allemaal geïnteresseerd zijn in ster- en/of planeetvorming. Het is ook een van de eerste grote conferentie over dit onderwerp die in Azië wordt georganiseerd. Het zijn dus nu eens de Europese wetenschappers die een jetlag hebben, want ook de Australiërs hier hebben het beter voor elkaar met 1 uur tijdsverschil.

De praatjes tijdens de conferentie zijn allemaal gerelateerd aan papers waarin de huidige status van het onderzoek naar een specifieker sub-onderwerp wordt beschreven. Verschillende wetenschappers zijn in groepjes al een paar jaar bezig (de conferentie is 1x in de 6 jaar) om deze papers zorgvuldig samen te stellen. De verschillende groepjes presenteren hier op de conferentie hun werk van de afgelopen jaren.

Wat opviel in de praatjes van de eerste dag is dat ze allemaal gebruik maken van observaties van de GAIA-satelliet. Deze ruimtetelescoop draait samen met ons rondjes om de zon heen en heeft 1 belangrijk doel: de afstand bepalen tot bijna 1,7 miljard sterren. Hoewel dit slechts een fractie is van de sterren in onze Melkweg (~200 miljard), lieten de praatjes vandaag zien dat die afstanden heel belangrijk voor ons zijn.

Annelotte Derkink voor NEMO Kennislink

Het is namelijk ontzettend lastig om zomaar de afstand tot iets wat ver weg staat te bepalen. Als je zelf naar bijvoorbeeld een boom ver weg kijkt dan heb je perspectief nodig van andere objecten om in te kunnen schatten of het een grote boom ver weg is of een kleine boom dichtbij. Het perspectief voor de GAIA-satelliet zijn achtergrondsterren die nog veel verder weg staan. Tijdens het rondje dat GAIA met ons om de zon draait, veranderen de achtergrondsterren een beetje. En die verandering is wat GAIA gebruikt om de afstand tot een ster te bepalen.

Met die afstand stellen wetenschappers 3D-overzichten samen waar de sterren, stof en gas zich om ons heen bevindt. De locatie hiervan is belangrijk om beter te begrijpen hoe materiaal zich in de Melkweg beweegt. En dat uitzoeken kan ons weer helpen om meer te leren over het ontstaan van sterren die uiteindelijk uit stof en gas ontstaan.

ReactiesReageer