Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Mijn studiekeuze(stress)

Mijn weg naar Technische Natuurkunde

Sophie Hermans voor NEMO Kennislink

De datum is 7 februari 2010. Mijn naam is Sophie en ik ben 17 jaar oud. Ik woon in Houten en zit in 5 vwo van College de Heemlanden. Volgend jaar doe ik eindexamen en ga ik studeren. Maar WAAR?! En belangrijker nog, WAT?! STRESS!

Tien jaar geleden zat ik in de vijfde van de middelbare school. En als ik daar zo aan terug denk is dat met plezier. Ik had het eigenlijk heel erg naar mijn zin op school. Ik deed een atheneum-plusprogramma met een aantal extra vakken en projecten. Hierdoor zat ik zo’n zes jaar met dezelfde leerlingen in de klas. De klassenfeestjes (met als hoofdactiviteit SingStar), ’s zomers zwemmen in het meertje en barbecues in iemands achtertuin waren terugkerende fenomenen. Huiswerk maken vond ik niet zo’n probleem en toetsweken ging me altijd wel goed af (oké, toegegeven; misschien was ik een beetje een nerd).

Mijn eindexamenklas, met veel van hen heb ik zes jaar in de klas gezeten. Ik sta bovenaan, in het midden.

Sophie Hermans voor NEMO Kennislink

Ik vond bijna alle vakken wel leuk, het lag vaker aan de leraar dan aan de inhoud van het vak als ik iets wel of niet leuk vond. Als profielwerkstuk bouwde ik samen met mijn klasgenoot Gido een modelraket (inclusief een middag om de “raketbrandstof” te testen, de scheikundeleraar vond het prachtig!). Maar ik wist ook wel; ik zit niet voor eeuwig op de middelbare school.

De voorbereiding voor de volgende stap

Wat betreft keuzes maken ben ik nogal een twijfelaar. Ik weeg eerst alle opties rustig af voordat ik een besluit neem. Dat stelde zich al ten toon bij mijn profielkeuze. Ik had een heel breed vakkenpakket gekozen, Natuur&Techniek met Economie en Biologie. Met de gedachte; ‘Dat is handig, dan houd ik nog alle opties open voor later’. Nou, dat is misschien handig, maar dat maakt een studiekeuze niet makkelijker.

Ik heb ooit een keer in een tabelletje opgezocht wat ik allemaal kon studeren met mijn vakkenpakket. Wat bleek? Zo ongeveer alles. Als je dan alle opties rustig wil onderzoeken ben je wel even bezig, daarom had ik mijn eerste meeloopdag al in de vierde. Ik heb websites bekeken, open dagen bezocht, aan meeloopdagen gedaan en twee keer stage gelopen. Een kleine selectie van studies die ik heb overwogen (en die ik me nog kan herinneren); Econometrie in Tilburg, Moleculaire levenswetenschappen in Wageningen, Lucht- en Ruimtevaarttechniek in Delft, Wiskunde in Utrecht en Geneeskunde in Amsterdam.

Het keuzeproces

Nadat ik heel systematisch allerlei verschillende opties had doorgenomen, besloot ik het toch anders aan te pakken. Op gegeven moment liep ik een dagje mee met twee vriendinnen van mijn zus die allebei Geneeskunde studeerden. Het hoorcollege vond ik wel interessant, maar tijdens de lunch praatten we verder over de coschappen en practica. Tijdens die lunch bedacht ik me; ‘zie ik mezelf nou echt in zo’n witte jas aan het bed van een patiënt staan?’. Toen besefte ik me dat ik meer op mijn gevoel af moest gaan in plaats van heel rationeel alle voors en tegens af te wegen. Waar voel ik me thuis? Zie ik mezelf hier rondlopen? Voel ik me uitgedaagd? Is het een leuke plek (je kiest immers ook voor een stad waar je waarschijnlijk vier of vijf jaar woont)?. En het meest doorslaggevende inzicht; er is niet één perfecte keuze. Er zijn heel veel goede keuzes.

De opleiding Technische Natuurkunde in Delft

Daarmee viel mijn keuze op Technische Natuurkunde in Delft. Tijdens de meeloopdag voelde ik me er thuis, ik vond/vind Delft een leuke stad, de studie is uitdagend en je kan er nog alle kanten mee op (de noodzakelijke achterdeur voor een twijfelaar zoals ik).

Heb ik een goede keuze gemaakt?

Ja, zeker weten! Het was een moeilijke maar leuke studie. Nominaal studeren (zonder studievertraging) bleek gelukkig niet onmogelijk. Zowel bij mijn studie als in het Delftse studentenleven heb ik heel veel vrienden en vriendinnen gemaakt (via studie-, sport- en studentenverenigingen is dit heel makkelijk!).

Ook al is Technische Natuurkunde een studie waarbij je in heel veel verschillende banen terecht kan komen (mijn vriendengroep is het levende bewijs!), ben ik gevallen voor een van de meest fundamenteel natuurkundige onderwerpen van de studie, Quantum Mechanica. Dit is de natuurkunde van het allerkleinste; de enkele elektronen, atomen en lichtdeeltjes. Tijdens mijn studie ontdekte ik dat dit een heel bijzonder vakgebied is. Men is nu niet alleen in staat om deze natuurkunde te bestuderen, het tijdperk breekt aan dat we hier eerste technologieën mee kunnen ontwikkelen. En als onderzoeker kan ik daar aan bijdragen! Met dit in het vooruitzicht heb ik zonder al te veel te twijfelen voor mijn promotieonderzoek gekozen en heb ik wederom een uitdagende baan, een plek waar ik me thuis voel en veel mogelijkheden voor de toekomst. Zo heeft die stress tien jaar geleden toch heel wat goeds opgeleverd!

Ben ik veel veranderd de afgelopen tien jaar?

Sophie Hermans voor NEMO Kennislink
ReactiesReageer