Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Zo kies je een studie zonder droombaan

Waarom ik voor milieuwetenschappen koos

Nico Claassens voor NEMO Kennislink

Wat wil je later worden als je ‘groot’ bent is soms een makkelijke, maar vaak ook een hele moeilijke vraag. Heb je geen idee wat je wil worden? Maak je er niet te druk om, weet ik uit ervaring. Wat je ook kiest, later zijn er meestal nog genoeg mogelijkheden om keuzes qua studie en carrière bij te sturen. Af en toe bijsturen leidde me naar een leuke baan die bij me past, al is dat niet de baan waar ik als kind van droomde.

Als klein kind wist ik heel goed wat ik wilde worden: vuilnisman. Het leek me ontzettend gaaf achterop de rijdende vuilniswagen te staan zoals die wekelijks door onze straat denderde. Enkele jaren later zag ik dit toch niet meer zo als ideaal, toen was er weer een volgende droombaan: timmerman. De buurman was timmerman en maakte in zijn garage de mooiste voorwerpen, dat knutselen met hout leek me wel wat.

Middelbare scholier zonder droombaan

Zo was het een komen en gaan van toekomstdromen tijdens mijn jeugdjaren, maar toen ik op de middelbare school zat had ik geen idee meer wat ik wilde worden. Ik vond veel vakken leuk en kon makkelijk leren, maar wat zou ik daarmee kunnen? Al de beroepen die ik direct om me heen zag, zoals docent of arts, trokken me niet zo. Halverwege de middelbare school ging ik voor een schoolopdracht met een markeerstift door een fors boekwerk met allerlei mogelijke beroepen. Van alles kreeg een fel geel kleurtje, variërend van verkeerskundige en politicus tot theatertechnicus, maar een overtuigend idee van wat ik wilde had ik niet.

Dus die grote vraag ‘wat ga je studeren?’ bleef door mijn hoofd spoken. Ik vond meerdere vakken erg leuk, vooral scheikunde, natuurkunde en wiskunde en in wat minder mate biologie. Een combi van dat alles zou ideaal zijn. Bovendien leek het mij ook wel fijn iets nuttigs te kunnen doen voor de wereld. Uiteindelijk ging ik naar open dagen en meeloopdagen voor de studies Life Science en Technology (Leiden, Delft) en Milieuwetenschappen (Wageningen).

Uiteindelijk koos ik zonder al te veel twijfel voor Milieuwetenschappen, deze studie leek met zijn breedheid nog veel opties open te houden en het gaf me ook extra motivatie dat je met deze studie milieuproblemen leerde aanpakken.

Als middelbare scholier werkte Nico (rechts) met een lichtspot bij het schooltheater. Theatertechnicus worden was een van de opties waar hij toen over dacht, maar elke avond werken in het theater leek hem geen echte droombaan.

 Nico Claassens voor NEMO Kennislink

Gaandeweg het studiepad ontdekken

Het bleek inderdaad een brede studie, in het eerste jaar volgden basisvakken en meer milieugerichte vakken. Maar in jaar twee van de studie moest ik dan toch wel een specialisatie kiezen. En ik koos simpelweg wat me op basis van ervaringen in het eerste jaar het beste lag: milieutechnologie. Exacte vakken vond ik het leukst om mee bezig te zijn, en die kwamen meer aan bod dan in de andere richtingen milieukwaliteit en milieubeleid.

Als bachelorstudent volgde Nico (meest rechts) diverse vakken en nam hij ook kijkjes in bijvoorbeeld onderzoekslabs tijdens excursies, zoals hier bij het Waterinstituut Wetsus in Leeuwarden

 Nico Claassens voor NEMO Kennislink

Voor mijn master kon ik opnieuw een keuze maken. Hiervoor wilde ik nog dieper duiken in de biotechnologische en microbiologische vakken. Deze vakken leerden me beter biotechnologische oplossingen ontwerpen en berekenen, en ik was steeds meer gefascineerd door allerei processen in de cellen van micro-organismen en hoe we die nuttig kunnen inzetten. Dus vervolgde ik mijn studies in een wat andere richting: de master Biotechnologie in Wageningen. Dit was geen standaard vervolgmaster op milieuwetenschappen, maar ik kon zonder aanvullende eisen van de universiteit overstappen, ik had in mijn bachelor wel al voldoende basiskennis opgedaan.

De master bleek bijna een volledig vrij keuzepakket aan vakken en afstudeerprojecten. Gelukkig was kiezen inmiddels makkelijker geworden, ik wist met wat hulp van de studieadviseuse steeds beter in te schatten welke vakken ik leuk vond en nuttig waren voor me. Ook begon een baan als onderzoeker boven te drijven als interessant doel voor na mijn studie. Verschillende onderzoeksprojecten tijdens de studie bevielen meestal goed, en een baan als wetenschapper leek me de mogelijkheid te geven te werken aan het prille begin van gave nieuwe ideeën.

Als slotstuk van mijn masterstudie koos ik voor een onderzoeksstage in moleculaire microbiologie bij de technische universiteit van Noorwegen; deze stage lag inhoudelijk eigenlijk veel dichter bij Life Science en Technology, de studie waar ik grappig genoeg eind van de middelbare school ook over twijfelde. Achteraf bleek dat ik mijn pad vooraf nog niet helemaal moest uitgestippeld hebben want tijdens mijn studie kon ik bijsturen door te kiezen voor vakken en richtingen die me goed bleken te bevallen.

Aan de slag als wetenschapper

Na mijn afstuderen dook ik als promovendus dieper in het onderzoek van microbiologie en synthetische biologie. Inmiddels ben ik al heel wat jaren erg tevreden met mijn baan als wetenschapper in deze spannende onderzoeksgebieden. Ideeën bedenken en uitvoeren om natuurlijke bacteriën zo te herontwerpen en verbeteren voor allerlei toepassingen, dat is nu mijn dagelijkse werk. Dat terwijl ik ruim tien jaar geleden aan het eind van mijn middelbare school geen idee had wat het werk van een wetenschapper, laat staan een synthetisch bioloog, inhield.

Inmiddels werkt Nico (rechts) als postdoctoraal onderzoeker in een lab voor synthetische biologie in Potsdam, Duitsland

 Nico Claassens voor NEMO Kennislink

Toch een vervulde jongensdroom?

Zijn mijn jongensdromen van vuilnisman en timmerman dan niet vervuld? Gezien mijn niet al te grote spierbundels of handigheid, is het maar goed dat beiden het uiteindelijk niet zijn geworden. Maar in mijn onderzoekswerk kan ik vaak ontwerpen en knutselen, maar dan niet met hout maar met DNA. Daarnaast hoop ik dat mijn onderzoek de wereld een beetje schoner gaat maken. Al is er in mijn baan helaas geen gelegenheid achterop een rijdende vuilniswagen te staan, tja, niet alle dromen komen uit…

ReactiesReageer
Serie: Slimme studiekeuze
Huidige publicatie